Kızılağaç ağacı

Kızılağaç ağacının ülkemizde doğal olarak yetişen iki farklı türü bulunmaktadır. Bu kızıl ağaç türleri şunlardır;
Doğu Kızıl Ağacı (Almus Orientalis)
Adi Kızıl Ağaç (Almus Glutinosa)
Ülkemizde doğal olarak yetişen kızıl ağaç türlerinden adi kızıl ağaç ağacının 3 farklı alt türü bulunmaktadır. Bunlar;
Adi Kızıl Ağaç (Almus glutinosa subsp. glutinosa)
Sakallı Kızıl Ağaç (Almus glutinosa subsp. barbata)
Toros Kızıl Ağacı (Almus glutinosa subsp. Antitaurica)
Kızılağaç Türkiye’de Trakya Bölgesi ve Marmara Bölgesi çevresi, Batı Karadeniz Bölgesi ve Doğu Karadeniz Bölgesi, Güney Anadolu Bölgesi ile Hatay ilimizde özelikle de dere içlerinde oldukça sık rastlanır. Kızılağaç saf ve karışık bir şekilde yayılım gösterir. Kızılağacın boyu 25-30 metreye kadar ulaşabilir. Kızılağaç düzgün gövde yapısına sahip bir ağaç türüdür. Çok nadir durumlarda ağaç yerine çalı halinde de bulunabilir. Kızılağaç nadir ve uzun gövdeli bir yapıya sahiptir. Gövdeleri genç yaşlarda yeşilimsi, esmer, parlak ve düzgün bir kabuk yapısında sahiptir. Kızılağaç kış mevsiminde yaprağını döken bir ağaç türüdür. 

Kızılağaç budama

Odunsu bitkiler sınıfına girer. Kızılağaç yaşı ilerledikçe parçalanır ve yerini koyu ve kalın bir yapıya sahip kabuk alır. Çoğunlukla toprak nemi talebi yüksek olan kızılağaç fakir yapılı topraklarda da büyüyüp gelişebilir. Kızılağacın köklerinde havanın serbest azotu bağlayan bakteriler ile yumrular meydana gelir.  Bu belirtmiş olduğumuz özelliklerinden dolayı fakir kumlu topraklarından dolayı dikildikten sonra toprak azot açısından zenginleşir ve diğer ağaç türleri de bu topraklara ekilebilir. Kızılağaçlar güçlü kütük sürgünü gerçekleştirir. Kızılağaçların hafif, hava ile temasta kırmızıya yakın bir renk alan odunları özellikle kontrplak yapımında kullanılır. Kızılağaçların odunları çok çabuk çürüdüğü için kullanıldıkları alan oldukça sınırlıdır. Ülkemizde yaklaşık olarak 96.000 hektar kızılağaç ormanı bulunmaktadır.